De laatste 100km

Donkere wolken dreigen aan de ochtendhemel. Een bliksemschicht. Een donderslag. Zouden ze ons voor de laatste dag van onze fietstocht toch nog nat maken? In Sevilla voorzien ze geen regen. We hopen daarom op een droge rit. De eerste 18 kilometer daarvan zetten we verder op de Via Verde de las Sierra. Deze is echt wel de mooiste van de drie waar we op reden. De bergen worden lager en een riviertje verschijnt naast ons pad. 

Plots is het gedaan.
Wat dan volgt is een afwisseling van drukke en rustige wegen met nog mooie natuur maar ook industrie. Het land wordt geleidelijk aan vlak met velden van katoen,  uitgebloeide zonnebloemen en mais. Een kerktoren werd ingeplamd door een ooievaar voor zijn nest. 

Een onweer jaagt ons voor een tijdje op maar meer dan wat druppels krijgen we niet over ons. De gevreesde hitte blijft ook uit. Het wordt niet meer dan 28 graden.
Eenmaal we op de N-IV, een drukke toegangsweg tot de stad komen, ligt er een mooi fietspad. Het brengt ons tot midden in het centrum. We picknicken nog even in een park alvorens tot de kathedraal te rijden. Daar nemen we de eerste foto waar ikzelf ook op sta. Joepi. 

 

We zijn er . We hebben het gehaald. 1663 kilometer staan er op de teller. 21503 hoogtemeters geklommen en 21975 meter gedaald. We hebben meer dan intens geproefd van Spanje en gaan dit straks met een glaasje cava beklinken. Morgen duiken we onder in deze bruisende stad en zaterdag avond vliegen we naar huis. Vanop het vliegveld wordt nog een nabeschouwing geschreven.