Sierra de las Nieves

We traverseren vandaag de Sierra de las Nieves. Sierra, de goede verstaander weet dat dit bergen betekent, bergop dus. De oprit van het hotel is nog bergaf. Daarna gaat het onmiddellijk stevig bergop door de dorpskern van Ardales en dan verder de bergen in. We stijgen de Sierra tegemoet. Na twintig kilometer arriveren we in het dorp El Burgo waar we op een terrasje ons ontbijt nuttigen. Ik begin dat best gewoon te worden zo in een barretje ontbijten. 

Daarna gaat het verder omhoog, stevig. De Sierra de las Nieves zijn echt wel mooi. Verrassend veel bos. Het nodigt uit tot wandelen en fietsen. Na veel duwen komen we aan een eerste pas maar het is nog niet de echte. Plots is het bos weg en zitten we boven de boomgrens. Vier kilometer verder zijn we boven en zien we Ronda in de verte liggen. Twaalf kilometer bergaf resten ons tot daar.
In Ronda laveren we eerst onze fiets door een lange, drukke winkelstraat. Op het eind daarvan komen we bij een uitzichtpunt over de kloof. De fiets gaat even op stal en we bezoeken de arena voor stierengevechten. Het is blijkbaar de oudste en grootste van Spanje. 

Dan even drummen naar de brug over de kloof voor een kiekje en dan verder naar het plein met de kerk. 

In het parkje daar vinden we een rustig plekje voor de picknick. Zin om nog meer te bezoeken hebben we niet. Ronda kan ons weinig bekoren. Het is er veel te druk om nog gezellig te zijn. Maar het ijsje is wel lekker.
In de namiddag hadden we voornamelijk bergaf verwacht maar dat valt dik tegen. Vooral in de kleine dorpjes die we door rijden gaat het af en toe heel snedig bergop. Ongeveer halfweg komen we aan een dorp, Setenil de la Bodegas, dat bekend staat om zijn grotwoningen. We rijden door een straatje langs een riviertje waar de rotswand over de huisje hangt. Het is heel pittoresk. 
Voor de laatste 21 kilometer rijden we op de Via Verde de Sierra. Deze spoorlijn is door de burgeroorlog nooit in gebruik genomen. Nu is het een rustig fietspad door een heel mooi natuurgebied. We rijden door wel twintig tunnels, allemaal voorzien van automatische verlichting. We hebben de afdaling naar de vlakte van Sevilla ingezet. Het gaat nu heel de tijd lichtjes bergaf.
Op het eind hebben we 108km gereden en weeral 1727 meters geklommen. We hadden voor deze derde week de voor de hitte gevreesd maar dat valt best mee. 18 à 19 graden 's morgens bij het vertrek en vooraan in de dertig overdag.
We slapen in een klein pension in een al even klein dorp, Coripe. Tafels van de bar staan op straat voor de kerk. Een menukaart is er niet. We kunnen kiezen uit vis of vlees.  Spuitwater is hier een ongeziene luxe. Maar wifi hebben ze wel.
Morgen is onze laatste fietsdag. Sevilla,  we zijn er bijna!