maandag 20 juni 2016

De graanschuur

Opstaan met de zon die door het raam naar binnen valt. Het beloofd een aangename 27 graden te worden. We delen het ontbijt met een hele groep Duitse toeristen. Zij blijven vandaag nabij het klooster. Wij vertrekken terug, op naar Montblanc. We moeten daarvoor eerst rond de berg waar Montserrat op ligt. Dat gaat afwisselend op en af. Links van ons schitteren de hoge rotsen. Rechts ligt de vallei een heel pak onder ons. In de verte zien we de Pyreneëen liggen. Sommige toppen zijn nog wit besneewd. Uiteindelijk mogen we toch vlot naar beneden bollen, de vallei in. Verrassing, onze GPS gids ons de autostrade op. Hevig protest achter mij. Maar zo erg is het niet. Een afrit ligt vlakbij en na tweehonderd meter staan we al op een brug over de snelweg. Hier, onder de berg zijn we tussen de graanvelden terecht gekomen. Door het heuvelend karakter van de streek zijn het kleine velden die door bosjes en rotsen zijn onderbroken. Het goudgele van het graan contrasteert mooi met het groen. 

En weerom gaat het bergop. Een klim van gemiddeld 7% over 15 kilometer brengt ons boven op een plateau. Onderweg wisselen lekker geurend naaldbos en vergezichten elkaar af. Op het plateau gaat het wisselend op en af en de wind staat recht op de neus, gelukkig is het slechts 2 à 3 beaufort. We stoppen voor de lunch in het stadje Sant Coloma de Queralt. Op de Plaça Major is het markt. We nemen er plaats op een bankje, kopen verse kersen en genieten van de gezellige drukte. Voor Els een cola en voor Werner een espresso en we kunnen er weer tegen. Nog tien kilometer over het plateau en dan mogen we voor twintig kilometer bergaf over de zuidflank. Plots verschijnen hier wijngaarden. Dit is cava-land. Ieder dorpje heeft zijn wijnboer of cooperatieve. Hm.
We eindigen de dag in Montblanc, een pittoresk middeleeuws stadje. Via een eeuwenoude brug en een stadpoort rijden we de nauwe straatjes in. We worden hartelijk ontvangen in een kleine hotel dat wordt uitgebaat door een oud koppeltje en krijgen er de beste kamer met terras. Het stadje is uniek omdat het nog helemaal is ommuurd met vele torens en stadspoorten. We wandelen er langs alle kanten door. 

De paar musea bezoeken zal vandaag niet lukken want het is maandag. De terrasjes op Plaça Major zijn wel open. Een capuccino in de zon, meer moet dat niet zijn. Benieuwd naar wat la madonna voor ons zal klaar maken. De heer des huizes beloofd dat alles vers zal klaargemaakt worden, slow food.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten