Rust in Cuenca

Een tafel in de gaanderij van het klooster. Frisse lucht komt via de centrale patio binnengestroomd. Een ontbijtbuffet zoals we er nog niet veel zagen. Zachte klanken van Mozart vullen de ruimte. Meer moet het niet zijn om de rustdag te starten.
Het oude Cuenca ligt op een heuvel tussen twee rivieren. Er zijn mooie wandelpaden. We combineren er twee om een kleine tien kilometer te wandelen. Zo krijgen we mooie uitzichten op de stad en op de cayon van de Jucar. Wandelaars, joggers en fietsers genieten ook van een rustige voormiddag. In de verte horen we middeleeuwse muziek van een fluit en een trommel. Als we de rivier zijn overgestoken passeren we het hermitage van San Julian. Het is een mooie kapel. Banken staan buiten te wachten op aanbidders. De fluitmuziek komt dichter en plots weten we wat het is. Het beeld van de heilige wordt gedragen door oude mannen, vergezeld door de trommelaar en fluitspeler en een gevolg in processie. Het is blijkbaar de feestdag van San Julian, de heer die de draak dode.
Als we terug zijn van de wandeling bezoeken we het kleine museum van abstracte kunst in de hangende huizen. Alle tentoongestelde werken zijn van Spaanse kunstenaars. De hangende huizen staan op de rand van een rots en hebben balkons die over de afgrond hangen. Het zijn er maar vier maar ze vormen een attractie van de stad. 

Van Cuenca is voor het eerst melding in geschriften van de Moren in 711. Later werd de stad heroverd door de Christenen. Op de plaats van de moskee werd een kathedraal gebouwd. Binnenin is het een mengelmoes van stijlen, van romaans over gotisch, renaissence, barok, rococco tot neo-gotiek. De glasramen zijn nieuwe werken uit de 21ste eeuw. Je kijkt je ogen uit maar rust en eenvoud straalt deze kerk niet uit. Hier is gewedijverd om de mooiste kapel te hebben. 

Rust vinden we terug aan het zwembad van het hotel. Krachten op doen voor de volgende rit van morgen.