Vlaanderen, zondagmorgen. Overal te velde verzamelen wielerclubs voor hun zondagse training. Martorell, Spanje, acht uur 's morgens, het zelfde fenomeen. Op pleintjes en hoekjes verzamelen mannen in kleurijke wieleruitrusting met lichte racefietsen. Daarmee vergeleken lijkt die van ons een vrachtwagen. Een stalen frame van 17kg en er nog eens 20 kilo bagage op. Ze rijden ons vlot voorbij maar allemaal groeten ze en moedigen ze ons aan. We rijden eerst nog op grote baan maar die verlaten we snel om met de klim te starten. Jawel, vandaag gaat het bergop. Anders raak je niet in Montserrat. We maken echter bewust een omweg om eerst nog een heuvel over te rijden. We hadden dit traject gevonden op een blog van een Nederlandse fietser. Een Hollander die bergop kan rijden want af en toe zit het hier toch boven de 15%. Bijna heel de klim zitten we op het eerste blad. Na twee uur staan we boven. Na klimmen komt dalen. Nu voelen we snel dat het nog fris is en ons jasje moet terug aan. Het is heerlijk dalen op een rustig, mooi wegje. De natuur rondom is al even mooi. Knal rode rotsen contrasteren met fel groen van bomen en cipressen. Aan de voet van de berg Monserrat rijden we een het dorpje Monastril de Monsterrat door. Van daaruit is het negen kilometer klimmen tot aan het klooster. Het was een goede beslissing om dat jasje terug uit te doen want het gaat stevig bergop. Af en toe willen we kleiner schakelen maar dat gaat niet meer. De aanmoedigen van andere fietsers blijven komen. Eentje komt bewonderend naast Els rijden en begint een babbeltje.
Twintig na twaalf, met 53 kilometer op de teller hebben we ook 1423 hoogtemeters geklommen en een 800-tal meters gedaald. Dat kan tellen. Genoeg gereden voor vandaag. Deze namiddag bezoeken we net zoals vele toeristen de basiliek en zijn zwarte madonna. We nemen dan een funicular een paar honderden meters de berg op en maken daar een wandeling van een uur of twee. De bergen hier zijn sierlijk grillig. De rotsen van composietsteen zijn door de natuurelementen geboetseerd in allerlei ronde vormen. Ze zijn blijkbaar een paradijs voor klimmers. Terug beneden aan het klooster bezoeken we nog een kleine maar vermeldenswaardig kunstmuseum. Monet, Dali, Picasso, werkt van vele grote schilders gangt hier aan de muren. In de basiliek krijgen we nog een stukje klassieke muziek te horen. De kwaliteit is uitstekend ook al zijn alle muziekanten van het orkest tieners.
Buiten wordt het ondertussen fris. We trekken ons terug in het hotel naast het klooster voor een douche, wat rust en een paella. Morgen fietsen we naar het middeleeuwse Montblanc. Er staan 85km op het programma. Voor ons mag het zelfde weer op het programma staan. Zonnig, net boven de 20 graden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten