Wind raast in de oren. Hij giert langs riempjes van de camelback en kabels van de fiets. Kilometerpaaltjes flitsen voorbij. Moeiteloos tien kilometer overbruggen. Zalig, zo stevig bergaf. Om daar toe te komen moeten we eerst lang bergop rijden. De dag begint met een korte maar hevige afdaling om uit Morella weg te komen. We rijden dan in de vallei op een brede weg tot de gps ons links laat afslaan. Deze weg zullen we niet meer verlaten voor de volgende 80km. Het klimt eerst zachtjes. Oh ja. Gisteren vergeten vermelden dat we hier in het land van de varkenskwekers zijn. Geurige stallen alom. In de winkels in Morella geen gebrek aan ham, salami en ander worst. Kaas is hier voornamelijk van schaap of geit. Maar de culinaire parel zijn truffels. Schapenkaas met zwarte truffel bij de picknick. Hm.
Het ging dus bergop. Een eerste dorp, Mirambel is heel mooi en rustig, noem het bijna verlaten. Wat verder ligt Cantavieja dominant op een heuvelrug, als een adelaarsnest over de vallei uitkijkend. Indrukwekkend.
Het ging dus bergop. Een eerste dorp, Mirambel is heel mooi en rustig, noem het bijna verlaten. Wat verder ligt Cantavieja dominant op een heuvelrug, als een adelaarsnest over de vallei uitkijkend. Indrukwekkend.
Nog zijn we niet boven. Er volgen nog 10km klimmen aan gemiddeld 8%. We rijden hier door Maestrazgo, het ruwe Spanje. Het berglandschap is inderdaad heel ruw, rotsige kammen en richels wisselen af met kloven met uitgedroogde beekjes. Als we bijna boven zijn verandert dit in een meer weids alpine landschap vol bloemen. En daar staat het bord van de eerste col, 1657m.
In de namiddag rijden we verder door de berglandschap. Er volgen nog drie bergpassen waarvan de hoogste exact op 1700m ligt. Onderweg passeren we nog een paar pitoreske dorpjes. Uiteindelijk gaat het bergaf tot Cedrillas, een eenvoudig dorpje met een klein probleempje. Het dorp zit zonder water. Hopelijk wordt dit nog vandaag opgelost.
Op de teller vandaag, 103km, 1800 meters op en 1500m afwaarts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten