De zoveelste staking gisteren op de luchthaven in Zaventem maakte het even spannend. We vroegen ons al af hoe vlot onze fiets mee zou gaan op het vliegtuig. Nu was de vraag of onze bagage uberhaut wel mee zou gaan. Het liep echter wonderwel gesmeerd. Op Zaventem mochten we aan de balie van business class inchecken waardoor we niet in de wachtrij moesten. In Barcelona kwam onze bagage netjes van de band gerold en de fietsen lagen al aan de band van de buitenmaatse stukken. Plots viel er een hoop stress van onze schouders. We hebben in alle rust de fiets terug gemonteerd, even de handen gewassen en hop de fiets op.
De enige autoweg voerde ons recht naar de snelweg. Geen goed idee. Even terug en een taxichaffeur aangesproken. Midden op parking G begint een fietstunnel. Borden erheen staan er niet. Je moet het maar weten. Dat fietspad voert ons helemaal rond de luchthaven. De Spanjaarden verrassen ons. Zonder problemen komen we in de rivierdelta die ons richting de bergen voert. Ook daarin volgen we lang een fiets- en wandelpad. We rijden zo lang in de natuur met de drukte van de voorsteden van Barcelona nabij maar zonder ons te storen. De laatste vijftien kilometer moeten we wel op een weg rijden maar de valt best mee. De Spaanse chauffeur zijn verrassend hoffelijk. Ze stoppen allemaal netjes als we de baan over moeten. Na 41km bereiken we Martorell, een klein stadje met opvallend veel parkjes en speelpleintjes. Hier gaan we vroeg onder we wol want om half vier opstaan is toch wel beestig vroeg.
Nogmaals dank aan Jos om ons naar de luchthaven te voeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten