Ze hebben ons verwend in het hotelletje, Fonda Cal Blasi. We wisten al hoe de Italianen bruschetta klaarmaken. Nu weten we ook wat de versie in Catalonië is. Je roostert een snee brood. Strijk er een teentje look over tot er niets over blijft. Doe hetzelfde met twee helften van een kleine tomaat. Daarna leg je er dunne sneetjes perfect gerijpte geitenkaas op. Daarop gaan reepjes geroosterde rode pepers en courgette. Klaar. Heerlijk. Deze morgen bij het ontbijt al evenveel lekkers, allemaal vers van het huis. Het was een stevig ontbijt voor slechts tien kilometer tot Poblet.
Hier vinden we één van de vier oorspronkelijke Cistercenzer kloosters. Het is een prachtig, groots complex dat nog steeds helemaal aan eigen behoeften kan voldoen. We zijn er om kwart na negen maar het gaat pas om tier uur open en de rondleiding start pas om half elf. Na het uitgebreide bezoek vertrekken we pas tegen de middag.
Het gaat onmiddellijk bergop, eerst rustig, daarna vrij stevig en lang. Glooiende, groene bergen strekken zich rond ons uit. Hoe hoger we klimmen, hoe ruwer ze worden. De hemel is blauw met hier en daar een kudde schapenwolkjes. Eenmaal boven worden we ruimschoots beloond voor onze inspanning.
Het gaat onmiddellijk bergop, eerst rustig, daarna vrij stevig en lang. Glooiende, groene bergen strekken zich rond ons uit. Hoe hoger we klimmen, hoe ruwer ze worden. De hemel is blauw met hier en daar een kudde schapenwolkjes. Eenmaal boven worden we ruimschoots beloond voor onze inspanning.
We rijden kilometers lang op de bergkam. Rechts strekken zich zachtere heuvels uit met erachter een weidse vlakte. Links schittert een heel ruw gebergte als een cayon onder ons. Het is nog indrukwekkender dan het toch al schitterende Poblet. Uiteindelijk dalen we af in die cayon. Het kan niet op. De weg is perfect en er zijn nauwelijks auto's. Heerlijk snoeven door de bochten. Dan, nog even een kilometer of vijf bergop en dan weer dan dat heerlijks bergaf in een schitterend decor. In een verlaten dorpje vinden we een bankje onder wat bomen voor een rustige picknick. We moeten krachten op doen want er wacht ons nog een stevige klim, in de warmte. Het kwik is zonet over de dertig gegaan. Ons boekje met de route blijkt een fout te bevatten. De klim is drie kilometer langer dan wat staat opgegeven. Geen nood, boven vinden we toch een bar die open is. Wat volgt is als in een droom. Twintig kilometer bergaf op een smal wegje. Het asfalt is nieuw, zonder een enkele put of bobbel. De bochten zijn perfect aangelegd. Remmen hoeft hier nauwelijks.
De laatste vijf kilometer gaan over een drukkere weg tot we in Mora d'Ebre aankomen.
De laatste vijf kilometer gaan over een drukkere weg tot we in Mora d'Ebre aankomen.
We hebben vandaag toch weeral 1295 meter geklomen en in totaal 97kilometer gereden.
De Ebre is een brede rivier. Mora is een stadje zonder meer. We worden heel vriendelijk ontvangen in het hotel. Gisteren waren hier blijkbaar vijf fietsende Belgen. Zouden we ze nog inhalen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten