De aarde is rood tot orange. Op sommige velden staan jonge, frisgroene plantjes. Vele akkers zijn goudkleurige door het rijpe graan. Hier en daar groene bomen en struiken en om het af te werken knalgele brem. Van Gogh zou zich hier hebben vermaakt. Het is het decor van Castilla - La Mancha. De bergen hebben we achter ons gelaten en we rijden nu door eindeloos landbouwgebied.
Net als we denken dat er geen beschaving meer is staat er een bordje voor een Romeinse site. Wij daarheen voor een een half uurtje bezoek. Daarna rijden we even door een mooie kloof. Wat ons opvalt is dat de huizen in de dorpen allemaal wit zijn en dat het asfalt voor het eerst deze reis niet nieuw is. Vandaag is het veel minder klimmen maar de wind heeft vrij spel hier in het relatief vlakke La Mancha.
Reeds na 85km komen we op onze bestemming aan. Dat is het kleine dorp Alarcon. Dit ligt op een heuvelrug waar de rivier Jucar, ja die van gisteren, een hoefijzervormige bocht maakt. Wat het dorp uniek maakt is de burcht en de ommuring met torens. De burcht werd reeds in de achtste eeuw gebouwd als een Arabisch fort en later verbouwd tot Middeleeuwse burcht. Nu is het een kleine Parador. We mogen er op onze twee oren slapen. Voor we dat doen hebben we nog ruim de tijd om een wandeling van 8 kilometer te maken zodat we het dorp en de burcht langs alle kanten hebben gezien.
Trouwens, de Belgen deden het goed gisteren. Mijn fiets supportert mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten